ΠΑΛΛΑΔΑ ΑΘΗΝΑ: Επιχειρηματικές Στρατηγικές στον Κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας και Ένδυσης.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Επιχειρηματικές Στρατηγικές στον Κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας και Ένδυσης.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2022

Επιχειρηματικές Στρατηγικές στον Κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας και Ένδυσης

Ας παρακολουθήσουμε την εξελικτική πορεία της κλωστοϋφαντουργίας και της ενδυσης μεταπολεμικά τόσο σε διεθνές επίπεδο οσο και σε έπίπεδο χώρας,από το αρχικό στάδιο ανάπτυξης

μέχρι το στάδιο ωρίμανσης στο οποίο βρίσκεται σήμερα, οι διεθνείς εξελίξεις και
συγκυρίες που τον επηρέασαν και οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τις εκάστοτε
κυβερνήσεις.Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Καθοριστικά γεγονότα επηρέασαν την πορεία του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας, όπως η είσοδος

της Ελλάδος στην ευρωπαϊκή ένωση, η παγκοσμιοποίηση, η οικονομική κρίση διεθνώς και
εγχώρια, τα οποία δημιούργησαν νέες συνθήκες και δεδομένα και συνεχίζουν να απαιτούν
αλλαγή στρατηγικών και κατευθύνσεων πολιτικής και επιχειρηματικής δράσης.

Παρουσιάζονται νέες τάσεις ,αντιλήψεις και στρατηγικές
που εφαρμόζονται από την πλευρά της ενωμένης Ευρώπης και Διεθνώς για τους τρόπους
αντιμετώπισης της κρίσης και του έντονου ανταγωνισμού, που καθορίζει την πορεία του
κλάδου Ένδυσης γενικότερα και των ελληνικών μεταποιητικών επιχειρήσεων του κλάδου

Επιχειρηματικές Στρατηγικές στον Κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας και Ένδυσης
στην Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι από τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που διαθέτει
Κλωστοϋφαντουργία και Βιομηχανία Ένδυσης παράγοντας νήματα, υφάσματα και έτοιμο
ένδυμα.

Είναι από τους σημαντικότερους βιομηχανικούς κλάδους που συνεχίζουν να
αναπτύσσονται στη χώρα, ύπάρχουν ραγδαίες και ριζικές αλλαγές που αφορούν
τις καταναλωτικές συνήθειες και τη διεύρυνση της αγοράς σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας στην παγκόσμια αγορά προϋποθέτει υψηλής
ποιότητας και τεχνολογικά αναβαθμισμένα προϊόντα σε συνδυασμό με τον εκσυγχρονισμό
του κλάδου σε εκπαιδευμένο προσωπικό, σε τεχνολογικές και μηχανολογικές υποδομές, σε
δράσεις δικτύωσης και συνεργασιών με εξαγωγικό προσανατολισμό.

Η εμφάνιση
ανταγωνιστών από αναπτυσσόμενες χώρες, η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και η
οικονομική κρίση είναι οι βασικές αιτίες που κλόνισαν τον κλάδο και απαιτείται η ριζική
αναδιάρθρωση του.

Τόσο η πολιτεία, όσο και οι επιχειρήσεις καλούνται να διαμορφώσουν στρατηγικές
που θα εξασφαλίσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Ο κλάδος μέσα από τις αδυναμίες του
θα πρέπει να εκμεταλλευτεί κάθε πλεονέκτημα που διαθέτει βελτιώνοντας παράλληλα την
οργάνωση, την έρευνα και ανάπτυξη νέων καινοτόμων προϊόντων, το μάρκετινγκ, τη
συνεργασία με άλλους βιομηχανικούς κλάδους, την ανάπτυξη των τεχνολογιών
πληροφορικής και επικοινωνιών, τη χρήση του διαδικτύου (internet) και ιδιαίτερα των
κοινωνικών δικτύων (social media).

Η ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά ζητήματα και η υιοθέτηση της κυκλικής
οικονομίας, τα οποία θεωρούνται βασικά κριτήρια αξιολόγησης στην παγκόσμια αγορά
μπορούν να προσδώσουν συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Επιπρόσθετες κινήσεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν εφαλτήριο για την
επιτυχή παρουσία του κλάδου στις ευρωπαϊκές και διεθνείς αγορές είναι η εκμετάλλευση
της πολύχρονης εμπειρίας του, η δημιουργία προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας και η
ενίσχυση υποδομών, μεταφορών και δικτύων, εκμεταλλευόμενοι τη γεωγραφική θέση της
Ελλάδας.

Τα έθνη με τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου αντιμετώπισαν μια διπλή
πρόκληση που ήταν να επανακινήσουν τις διεθνείς ανταλλαγές και να διαμορφώσουν ένα
διεθνές οικονομικό περιβάλλον, το οποίο θα πρόσδιδε σταθερότητα και θα απέτρεπε
καταστροφικά γεγονότα, όπως συνέβη με τη Μεγάλη Ύφεση του 1929.

Στη συνδιάσκεψη
του Bretton Woods τον Ιούλιο του 1944 προτάθηκαν τρεις διεθνείς οργανισμοί, ο καθένας

από τους οποίους θα διατηρούσε την ισορροπία σε διαφορετικό τομέα οικονομικής
πολιτικής.

Αυτοί οι οργανισμοί ήταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (International
Monetary Fund), η Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank)

και ο Διεθνής Οργανισμός

Εμπορίου (International Trade Organization, ITO). Ο στόχος του τελευταίου θα ήταν η
ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου χωρίς δασμολογικούς ή άλλους φραγμούς. Οι νομικές
υποχρεώσεις όμως που προβλέπονταν για τα συμμετέχοντα κράτη προκάλεσε τη μη
επικύρωσή του από το Κογκρέσο των Η.Π.Α.

Ενώ συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις για τον ITO, οι ΗΠΑ πρότειναν μία
πολυμερή εμπορική συμφωνία μείωσης δασμών, οι οποίες κατέληξαν στη διάσκεψη της
Γενεύης το 1947, στη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (General Agreement on
Tarrifs and Trade, GATT).

Θεωρήθηκε ως ενδιάμεση συμφωνία έως ότου ιδρυθεί ο ITO,
υπογράφτηκε τον Ιανουάριο του 1948 από 23 χώρες εκ των οποίων οι 11 ήταν
αναπτυσσόμενες και αποτέλεσε τη βάση ρύθμισης του διεθνούς εμπορίου για τα επόμενα
47 χρόνια.

Η GATT οικοδομείθηκε πάνω σε τρεις βασικές αρχές: της Αμοιβαιότητας, του
Μάλλον Ευνοούμενου Κράτους και της Ισότιμης Μεταχείρισης των Προϊόντων.

Η αρχή της Αμοιβαιότητας (Reciprocity) καθιέρωνε την εν λόγω πρακτική στις
εμπορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ κρατών που είχαν κύριο εξαγωγικό συμφέρον η κάθε
μία στην αγορά της άλλης.
«Επιχειρηματικές Στρατηγικές στον Κλάδου Κλωστοϋφαντουργίας και Ένδυσης
στην Ελλάδα»

Η αρχή του Μάλλον Ευνοούμενου Κράτους (Most Favored Nation) ήταν η αρχή
εξάλειψης των διακρίσεων μεταξύ των εμπορευόμενων κρατών και από τις πιο καθοριστικές
στη διάδοση της μείωσης των δασμών.

Σύμφωνα με αυτή, όταν μία χώρα της GATT μείωνε
τους δασμούς έναντι των εξαγωγέων κάποιας άλλης χώρας της GATT, για να διευκολύνει
την πρόσβαση στην εγχώρια αγορά, η ίδια ακριβώς μείωση δασμών αυτόματα χορηγούνταν
και προς οποιοδήποτε άλλο έθνος που συμμετείχε στη GATT.

Ωστόσο, καθιερώνονταν
εξαιρέσεις με τη μορφή είτε των προνομιακών εμπορικών συμφωνιών (Preferential Trade
Agreements), είτε μέσω του γενικευμένου συστήματος προτιμήσεων (Generalized System
of Preferences) που προέβλεπε ευνοϊκότερο δασμολογικό καθεστώς για τις αναπτυσσόμενες
χώρες.

Η αρχή της Ισότιμης Μεταχείρισης των Προϊόντων (National Treatment) προέβλεπε
την ισότιμη μεταχείριση των εισαγομένων αγαθών ως προς τα εγχώρια, εφόσον για αυτά
είχε πληρωθεί ο νόμιμος δασμός. Επομένως απέκλειε την επιβολή επιπλέον φόρου σε αυτά
ή τη διάκρισή τους από τα εγχώρια με την επιδότηση των τελευταίων.

Το μυστικό επιτυχίας της GATT ήταν η χαλαρή και μη θεσμοθετημένη οργανωτική
δομή της σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος συμμετοχής σε σύγκριση με τα οφέλη που
προσέφερε στη μείωση των δασμολογικών και άλλων φραγμών. Μεταξύ των χωρών που
υπέγραψαν τις συμφωνίες από το Annecy (1949) και έπειτα, ήταν και η Ελλάδα που
αποτέλεσε συμβαλλόμενο μέρος της GATT από την 1η Μαρτίου του 1950.

Πολυϊνική Συμφωνία (ΠΙΣ)

Το παγκόσμιο εμπόριο κλωστοϋφαντουργικών μεταξύ των κυριότερων υπό
ανάπτυξη ή υπανάπτυκτων παραγωγών/ χωρών κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και των
ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών της Δύσης δεν υπόκειντο στην ελεύθερη κυκλοφορία
εμπορευμάτων που προέβλεπαν οι γενικοί κανόνες της GATT, αλλά σε ιδιαίτερο καθεστώς
ρυθμίσεων, ανάλογο με αυτό που ισχύει για τα προϊόντα Άνθρακος και Χάλυβος (ΕΚΑΧ).

Για πρώτη φορά, τον Οκτώβριο του 1962, εφαρμόστηκε η Μακροπρόθεσμη Συμφωνία
Διεθνούς Εμπορίου στα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα από βαμβάκι (Long-term
Arrangement Regarding International Trade in Cotton Textiles). Στόχος της συμφωνίας
αυτής ήταν η σταδιακή φιλελευθεροποίηση του εμπορίου στα κλωστοϋφαντουργικά
προϊόντα και στο έτοιμο ένδυμα και η θέσπιση γενικών κανόνων για την ομαλή διεξαγωγή
και ανάπτυξη του εμπορίου καθώς και την αποφυγή αποδιοργάνωσης της αγοράς.

Μετά τη συμφωνία του 1962, η χρήση των συνθετικών και τεχνητών ινών οδήγησε
στην επέκταση της συμφωνίας το 1973 για όλα τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα
έτοιμα ενδύματα.

Η Συμφωνία αυτή ονομάσθηκε Πολυϊνική Συμφωνία (ΠΙΣ), (Multifibre
Agreement ή Geneva Arrangement, MFE), ίσχυσε από την 1-1-1974 μέχρι την 31-12-
1977 και ανανεώθηκε για τέσσερις ακόμη τετραετίες μέχρι το τέλος του 1994.

Στη
συμφωνία αυτή δεν συμμετείχε η Ελλάδα.
Στόχοι της ΠΙΣ ήταν:
❖ να αναπτυχθεί η παραγωγή και εμπορία κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων σε
παγκόσμια κλίμακα,
❖ να τονωθεί ιδιαίτερα η ανάπτυξη του κλάδου στον τρίτο κόσμο,
❖ να επιτευχθεί σταδιακή φιλελευθεροποίηση του παγκοσμίου εμπορίου,
❖ να διασφαλισθεί μια ισορροπημένη και ΄΄επί ίσοις όροις΄΄ ανάπτυξη του διεθνούς
εμπορίου κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων,
❖ να διευκολυνθεί και υποβοηθηθεί η προσαρμογή των λιγότερο ανταγωνιστικών
επιχειρήσεων, ώστε να αμβλυνθεί το ΄΄σοκ΄΄ που συνεπάγεται η προσαρμογή αυτή.
Για να επιτύχει τους στόχους της, η ΠΙΣ καθιέρωσε σειρά μέτρων και ποσοτικών
περιορισμών εισαγωγών στις κυριότερες χώρες εισαγωγής, όπως ήταν η ΕΟΚ, λαμβάνοντας
υπόψη τη σημασία που είχαν ορισμένες μεσογειακές και ορισμένες πολύ φτωχές χώρες για
τις οποίες υιοθετήθηκε ευνοϊκότερο και πιο φιλελεύθερο καθεστώς.
Ουσιαστικό αποτέλεσμα της ΠΙΣ ήταν η παρεμπόδιση των ελεύθερων εισαγωγών
στις χώρες της ΕΟΚ από χώρες χαμηλού κόστους.

Η ΠΙΣ ήταν μια συμφωνία – πλαίσιο που
προέβλεπε ορισμένους μηχανισμούς, οι οποίοι εφαρμόζονταν κατά περίπτωση και μετά από
διμερείς συμφωνίες ή διαβουλεύσεις μεταξύ του κράτους/ων εισαγωγής και εξαγωγής.
Κυριότερος και πιο αποτελεσματικός μηχανισμός ήταν οι ποσοστώσεις, όπου για
συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντος και συγκεκριμένη χώρα καθορίζονταν ανώτατα
ποσοτικά όρια εισαγωγής, τα οποία δέσμευαν απόλυτα την χώρα εξαγωγέα.

Ένας πρόσθετος μηχανισμός για προϊόντα που δεν υπάγονταν σε ποσοστώσεις, ήταν το
σύστημα «εξαγωγής από το καλάθι» (basket extractor system), το οποίο ήταν ένα
προκαθορισμένο όριο εισαγωγών που εφόσον υπερκεραζόταν έδινε το δικαίωμα στη
θιγόμενη χώρα εισαγωγέα να ζητήσει διαπραγματεύσεις περιορισμού των εισαγωγών

Με τον φορέα Ελλήνων συνέλευσις ,Θα ύπάρξει άνάπτυξη πρωτοπόρων καινοτόμων τεχνολογιών και η βιομηχανία θα στηριχθεί στις πρώτες ύλες, που βρίσκονται στην έλληνική γη,φυσικα θα ύπάρξει οργάνωση, έρευνα και ανάπτυξη νέων καινοτόμων προϊόντων, μάρκετινγκ,

συνεργασία με άλλους βιομηχανικούς κλάδους,και ανάπτυξη των τεχνολογιών
πληροφορικής και επικοινωνιών