Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ Ο ΆΔΩΝΙΣ.

   ΑΔΩΝΕΙΑ : ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!!!

ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ , ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 16 ΘΕΟΙ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΝ ΛΥΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑ/ΦΕΛΧΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ/ΖΑΓΡΕΑ , Ο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ Ο ΆΔΩΝΙΣ.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Ο ΆΔΩΝΗΣ ΗΤΑΝ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΚΙΝΥΡΑ ΚΙ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΑΣ.

ΌΤΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ Η ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΤΟΝ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΧΑΣΕΙ ΤΟΝ ΕΒΑΛΕ ΣΕ ΜΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΤΗΝ ΘΕΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ.

ΌΤΑΝ ΟΜΩΣ Ο ΆΔΩΝΙΣ ΜΕΓΑΛΩΣΕ, Η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΘΑΜΠΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΟΥ , ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ ΤΟΤΕ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΔΙΑ.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ΤΟΤΕ ΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΝΕΟ ΓΙΑ ΤΑ 2/3 ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟ 1/3 ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ.

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ ΤΟΝ ΌΛΥΜΠΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΝΕΟ ΣΤΗΝ ΓΗ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΝΟΣ ΚΥΝΗΓΙΟΥ Ο ΆΔΩΝΙΣ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΟ ΚΑΠΡΟ.

Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΝΕΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΟΙ ΔΥΟ ΘΕΕΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ Η ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.

Η ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΩΝΗΣ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ Ο ΈΡΩΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!!

ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΆΔΩΝΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ ΟΙ ΑΝΕΜΩΝΕΣ.

Ο ΑΔΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΣ ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΑΔΕΔΟΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΣΥΡΙΑ ΤΗΝ ΦΟΙΝΙΚΗ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗ ΑΡΧΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΣΕ ΜΙΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΣΠΗΛΙΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΣΤΑΡΤΗΣ.

ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΧΤΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ.

(Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΆΔΩΝΙΣ. ΑΤΤΙΚΗ ΕΡΥΘΡΟΜΟΡΦΗ ΛΗΚΥΘΟΣ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΑΡΥΒΑΛΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΑΙΣΟΝΑ, ΠΕΡ. 410 Π.Χ., ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ)

ΤΑ ΑΔΩΝΕΙΑ :

ΣΕ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΤΕΛΟΥΝΤΟ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΑ ΑΔΩΝΕΙΑ.

ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ Η ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝΟΣ (15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ -15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ) ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ,ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ.

Η ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ «ΑΔΩΝΕΙΩΝ», ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ «ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ», ΗΤΑΝ ΗΜΕΡΑ ΠΕΝΘΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΠΟΥ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΕΣΤΕΜΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑΙΝΙΕΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΣΜΟΥΝ ΙΣΟΣΚΕΛΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ , ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΛΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΕΓΟΜΕΝΩΝ «ΚΗΠΩΝ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ» (ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΑΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΚΤΩ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ), ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΛΥΠΗΤΕΡΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΠΟ ΠΕΝΘΙΜΟ ΑΥΛΟ (ΤΗ ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΓΙΓΓΡΑ»).

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΑΣΜΩΝ Η ΕΥΡΕΣΙΣ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ) ΗΤΑΝ ΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΘΕΑ ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΣΟ ΧΡΟΝΟ.

ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ (ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ) :

ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΑΔΩΝΙΔΟΣ ΗΣΑΝ ΠΑΝΕΡΙΑ Η ΓΛΑΣΤΡΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΧΩΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΣΠΕΡΝΑΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΣΑΝ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΩΝΕΙΑ, ΠΟΛΥΤΡΙΧΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΦΥΤΑ ΤΑΧΕΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΑ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΙΤΑΡΙ, ΚΡΙΘΑΡΙ, ΜΑΡΟΥΛΙ, ΜΑΡΑΘΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΠΟΥ ΤΑ ΠΕΡΙΠΟΙΟΥΝΤΟ ΕΠΙ 8 ΗΜΕΡΕΣ, ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ, ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ «ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ» ΟΙ ΛΑΤΡΕΥΤΕΣ ΚΥΡΙΩΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΛΥΜΜΕΝΑ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ, ΞΥΠΟΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΜΝΟΣΤΗΘΕΣ, ΠΕΡΙΕΦΕΡΑΝ ΜΕ ΘΡΗΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΔΥΡΜΟΥΣ ΤΑ ΟΜΟΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ «ΚΗΠΟΥΣ» ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΑ ΟΔΗΓΟΥΣΑΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (Η ΣΕ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΙΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ), ΤΑ ΕΡΙΧΝΑΝ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟ.

ΣΤΑ «ΑΔΩΝΕΙΑ» ΠΡΟΣΦΕΡΟΤΑΝ ΩΣ ΘΥΜΙΑΜΑ ΜΥΡΑ, ΕΝΩ ΨΑΛΛΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΑΣΜΑΤΑ, ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ «ΑΔΩΝΙΔΙΑ», ΑΠΟ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΣΩΘΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΔΕΙΓΜΑ.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΕΠΙΤΑΦΙΟΝ ΑΔΩΝΙΔΟΣ» ΤΟΥ ΒΙΩΝΟΣ!!

ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΑ ΤΟΠΟΥΣ «ΑΔΩΝΕΙΑ» ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΜΥΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΔΙΑΣΩΖΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΜΥΣΤΕΣ ΘΥΣΙΑΖΑΝ ΠΡΟΒΑΤΟ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΜΕΤΑΛΗΨΗ).

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΒΑΛΕΣ