H ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΣΤΗΝ.. ΠΥΡΑ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 507/24/3/2021
Το ΠΑΚΟΕ χρόνια τώρα έχει καταγγείλει την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στον «βρώμικο» χώρο της ανακύκλωσης.
Πολλά έχουν γραφτεί, πολλά έχουν ειπωθεί όπως καταγγελίες μηνήσεις και εγκληματικές οργανώσεις, σ έναν κύκλο εργασιών της τάξης των 2 δισεκατομμυρίων το χρόνο.
Εν τούτοις όπως βλέπουμε ήμασταν όλοι παρόντες και υποστήκαμε την ατμοσφαιρική ρύπανση που παρήγαγε το ολοκληρωτικό κάψιμο του εργοστασίου «Σιακανδάρη» στο Σχηματάρι το οποίο βρίσκεται στην διασταύρωση με την Χαλκίδα της βιομηχανικής ζώνης του Σχηματαρίου.
Στην Αττική, στον Ασπρόπυργο, στη Θεσσαλονίκη και το Σχηματάρι, συνολικά 4 ΚΔΑΥ μέσα σ ένα χρόνο, πήραν φωτιά. Τυχαίο; Όχι βέβαια..
Επειδή τα ΚΔΑΥ που ξεκίνησαν με όλες τις καλές προδιαγραφές για να λύσουν το πρόβλημα της υπερτόνωσης των σκουπιδιών στους χώρους ταφής απορριμμάτων. Δυστυχώς δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Εν τούτοις διαπιστώνουμε ότι όλα αυτά τα ΚΔΑΥ λειτουργούν και μάλιστα πολλά από αυτά υπολειτουργούν ή σχεδόν δεν λειτουργούν καθόλου. Γι’ αυτό λοιπόν τα καίμε, ζητάμε αποζημιώσεις και τελείωσε η ιστορία μας.
Τα ΚΔΑΥ καίγονται, αυτοαναφλέγονται, τους βάζουμε φωτιά, ζητάμε αποζημιώσεις και όλα αυτά διαπιστώνονται από τις μετρήσεις και τις δειγματοληψίες που έκανε πρόσφατα επιστημονικό συνεργείο ΠΑΚΟΕ χτες Τρίτη 23/3/2021 όπου διαπίστωσε ότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία είναι στα ύψη, οι πτητικοί υδρογονάνθρακες είναι κ αυτοί στα ύψη (πάρα το γεγονός ότι έβρεχε οι πτητικοί υδρογονάνθρακες έβγαιναν στην ατμόσφαιρα από το υπόλειμμα της καύσης). Επίσης η φορμαλδεΰδη και αυτή σε υψηλές τιμές με τα αιωρούμενα σωματίδια όμως λόγω της βροχής σε χαμηλές τιμές.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει. Το πρόβλημα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο δεν ελέγχεται το σύστημα της ανακύκλωσης.
Παρακάτω το ρεπορτάζ του επιστημονικού συνεργείου του ΠΑΚΟΕ.
Δεν χρειάζονται και πολλά ώστε να περιγράψουμε το τι συναντήσαμε ή καλύτερα το τι εισπνεύσαμε κατά την παρουσία μας στην περιοχή γύρω από το εργοστάσιο ανακύκλωσης “Siakandaris ” στο Σχηματάρι που τυλίχθηκε στις φλόγες το απόγευμα της Κυριακής 21 Μαρτίου. «Είσαστε τυχεροί που ήρθατε σήμερα (σ.σ Τρίτη) , που βρέχει και κάνει πολύ κρύο και η ατμόσφαιρα κάπως καθάρισε. Προχθές (σ.σ Κυριακή και χθες (σ.σ Δευτέρα), η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική, δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε, νιώθαμε πως έμπαινε μέσα στα πνευμόνια μας καυτός αέρας και δεν μπορούσαμε ούτε το στόμα μας να ανοίξουμε. Ήταν πολύ δύσκολες στιγμές. Μένω λίγο έξω από το Σχηματάρι και από το παράθυρο του σπιτιού μου φαινόταν η καταστροφή. Πέρασα από εδώ ώστε να διαπιστώσω τι γίνεται, τουλάχιστον βλέπω πως οι άνθρωποι εργάζονται νυχθημερόν ώστε να διορθώσουν ό,τι μπορεί να διορθωθεί» μας είπε ο κ. Κώστας Καλαϊτζίδης, συνταξιούχος, που τον πετύχαμε έξω από την είσοδο του εργοστασίου ανακύκλωσης στο Σχηματάρι, το οποίο παραδόθηκε στις φλόγες λίγο μετά τα 16:00 το απόγευμα της Κυριακής 21/3.
Προσπαθήσαμε να φανταστούμε πώς μπορεί να ένιωθε ο συμπολίτης μας τις δύο προηγούμενες ημέρες, εμείς πήγαμε δύο μέρες μετά και μόλις κατεβάσαμε το παράθυρο του αυτοκινήτου, μόνο που δεν ζαλιστήκαμε από την τρομερά άσχημη μυρωδιά που κυριαρχούσε σε όλη την ατμόσφαιρα.
«Έγινε πολύ μεγάλη ζημιά, δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς ήταν η κατάσταση. Συνέχεια έρχονται οχήματα της Πυροσβεστικής ώστε να ελέγξουν τι γίνεται. Εγώ λόγω δουλειάς ήρθα εδώ τη Δευτέρα και πραγματικά δεν μπορούσα να αναπνεύσω, ο καπνός είχε καλύψει τα πάντα, στο μυαλό μου ήρθαν άλλες τραγικές και πολύ πρόσφατες αναμνήσεις, ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές» περιέγραψε την κατάσταση ο Αλέξης Γκίκας, εργαζόμενος σε παραπλήσιο εργοστάσιο.
«Ώρες – ώρες νιώθουμε σαν να τιμωρούμαστε για εγκλήματα που δεν έχουμε κάνει. Ήδη το περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή είναι εξαιρετικά επιβαρυμένο, ήρθε και η φωτιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης να το επιβαρύνει ακόμα περισσότερο. Εσείς ήρθατε για λίγες ώρες εδώ και δυσφορείτε με αυτά που αναπνέετε, φανταστείτε κι εμάς που περνάμε όλη την ημέρα μας εδώ, εδώ ζούμε κι εδώ εργαζόμαστε» μας λέει σχεδόν αγανακτισμένοι η κυρία Θεοφανία Τουντζιάρη, εργαζόμενη σε κοντινή μονάδα παραγωγής κι επεξεργασίας σπορέλαιου.
«Άλλο να σας τα λέμε και άλλο να τα βλέπετε με τα μάτια σας. Την Κυριακή ξέσπασε η φωτιά, βλέπαμε τους πυροσβέστες να προσπαθήσουν να την κατασβέσουν κι ευχόμασταν να τα καταφέρουν, αλλά η φωτιά όλο και αναζωπυρωνόταν. Εν τέλει τα κατάφεραν αλλά ο καπνός όλο και πύκνωνε. Ήταν σχεδόν αποτρόπαιο το θέαμα να βλέπεις ένα μαύρο σύννεφο να καλύπτει την ατμόσφαιρα, όπου απλωνόταν το μάτι σου, έβλεπες ένα μαύρο πέπλο. Ήταν πολύ άσχημη εμπειρία, ευτυχώς που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές» μας εκμυστηρεύτηκε ο Δημήτρης Τολιάκης, που εργάζεται σε ένα βενζινάδικο σε σχετικά κοντινή απόσταση από εργοστάσιο ανακύκλωσης.
Επιχειρήσαμε να εισέλθουμε στον χώρο ώστε να διαπιστώσουμε εκ του σύνεγγυς το μέγεθος των ζημιών, αλλά εκεί συναντήσαμε την άρνηση των ανθρώπων της ασφαλείας του εργοστασίου. «Η είσοδος απαγορεύεται σε όσους δεν έχουν το δικαίωμα να βρίσκονται εδώ. Η περιοχή έχει γεμίσει από πυροσβέστες και οχήματα, προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους. Μας ξεκαθάρισαν πως είναι απαραίτητο να λειτουργήσουν απρόσκοπτα και να μην τους ενοχλεί κανείς» ανένδοτοι οι άνθρωποι της ασφάλειας του εργοστασίου.
Λίγο πριν απομακρυνθούμε μας προσέγγισε μια κυρία, που μας μίλησε αλλά για ευνόητους λόγους δεν θέλησε να αποκαλυφθεί το όνομά της από τη στιγμή που εργάζεται στο συγκεκριμένο εργοστάσιο. Απομακρύνθηκε από τις εγκαταστάσεις και μας εξομολογήθηκε πως «τη Δευτέρα το σκηνικό ήταν εφιαλτικό, κλαίγαμε που δεν μπορούσαμε να αναπνεύσουμε και νιώθαμε πως ο καπνός πνίγει τον λαιμό και τους πνεύμονές μας. Οι πιο τολμηροί που θέλησαν να έρθουν στο εργοστάσιο προκειμένου να βοηθήσουν, μας έλεγαν πως υπήρξαν στιγμές που ένιωθαν πως θα χάσουν τις αισθήσεις τους. Ήταν δραματικές στιγμές, εύχομαι να μην τις ξαναζήσουν».
Σε μικρή απόσταση από την είσοδο του εργοστασίου βρήκαμε τον νεαρό Αντώνη Αρκουδή, που υπηρετεί τη θητεία του και ήταν αδειούχος. «Περνάω κάθε ημέρα από το συγκεκριμένο σημείο και κάθε φορά πιάνω τον εαυτό μου να αναρωτιέται πώς είναι δυνατόν να ζουν και να εργάζονται άνθρωποι υπό αυτές τις συνθήκες. Δεν είναι μόνον η επιβάρυνση από τις βιομηχανίες και από τις βιοτεχνίες, συνυπολογίστε τον θόρυβο και τη ρύπανση που προκαλούν τα χιλιάδες οχήματα που κυκλοφορούν καθημερινά σε αυτό το σημείο. Και δεν αναφέρομαι μόνον στα επιβατικά αλλά σε πολύ μεγάλα φορτηγά, τριαξονικά, νταλίκες, που αφήνουν το πολύ ρυπαρό αποτύπωμά τους στην ατμόσφαιρα και το περιβάλλον».
Σκληρός και καυστικός στα λεγόμενά του ο Νώντας Τσιμιδός, ιδιωτικός υπάλληλος, που είναι και μόνιμος κάτοικος της ευρύτερης περιοχής. «Έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε ευτυχώς που ζούμε. Αναπνέουμε κάθε ημέρα ό,τι πιο βρώμικο, ότι πιο τοξικό, ό,τι πιο δυσώδες υπάρχει στην ατμόσφαιρα, έρχεται τώρα και η φωτιά στο εργοστάσιο που βρώμισε ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα, κανείς μας δεν ξέρει πότε θα πάψουμε να μυρίζουμε αποκαΐδια, αλλά από την άλλη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας και λέμε πως το καλό είναι πως είμαστε καλά και τελικά δεν κινδυνεύσαμεΝα δω βέβαια σε μερικά χρόνια τι θα λέμε για την υγεία μας»…
Το ιστορικό
Μεγάλες διαστάσεις πήρε η φωτιά σε εργοστάσιο ανακύκλωση στο Σχηματάρι Βοιωτίας, κατά την οποία υπέστη εγκαύματα στα χέρια και ο ιδιοκτήτης του ενώ υπήρξαν και δύο ακόμα τραυματίες. Και οι τρεις μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, όπου και διαπιστώθηκε πως δεν διατρέχουν σοβαροί κίνδυνο. Η φωτιά εκδηλώθηκε από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, στο εργοστάσιο που βρίσκεται στον κόμβο Σχηματαρίου, στον Περιφερειακό δρόμο προς Χαλκίδα, και λόγω των εύφλεκτων υλικών εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο το κτήριο, ενώ προβλήματα δημιούργησε και ο πυκνός μαύρος καπνός που δημιουργήθηκε από τα καιόμενα υλικά. Η φωτιά έκαιγε ανεξέλεγκτα για πάνω από 12 ώρες, σκεπάζοντας την περιοχή με επικίνδυνο τοξικό νέφος και προκαλώντας έντονη ανησυχία στους κατοίκους.
Η «ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ» ΔΥΝΑΤΑ ΚΡΑΤΕΙ ΣΑΝ ΑΜΑΡΤΙΑ ΠΙΑ, ΚΑΙ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ (ΕΟΑΝ) ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ «ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ», ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΣΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΚΥΚΛΩΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΛΟΒΙΤΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΟΚΕΣ.
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΤΙ Η ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΓΚΑΘΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΑΛΛΑ 5 ΡΕΥΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΟΡΙΖΕΙ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΈΝΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου