ΕΝΑΣ… «ΔΟΤΟΣ» – ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ!

ΕΝΑΣ… «ΔΟΤΟΣ» – ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Οι τρομοκρατικές ενέργειες δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα για το οποίο υποτίθεται ότι γίνονται. Αντίθετα, τις περισσότερες φορές γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από το σύστημα, που συχνά το ίδιο τις οργανώνει, για να εξυπηρετήσει τους καθεστωτικούς στόχους του.
Η περίπτωση του κ δοτού, που δέχτηκε την τρομοκρατική επίθεση, έφερε στο προσκήνιο πολλά πράγματα που πολλοί κάνουν πως δεν τα βλέπουν και όλοι μαζί βυθιζόμαστε στο χάος της καταστροφής.

Παρά το ότι αναγκαίο ήταν να καταδικαστεί αμέσως το γεγονός, στη συνέχεια αυτό το γεγονός προκάλεσε ένα φοβερό σκανδαλισμό, καθώς ο κόσμος έβλεπε όλα τα… πολιτικά βαμπίρ που λεηλάτησαν και κατέστρεψαν την Ελλάδα, που ξεπούλησαν την εθνική κυριαρχία, που είναι υπεύθυνοι για την διάλυση και την ακατάσχετη αιμορραγία της κοινωνίας, να εμφανίζονται δημόσιο στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται ο κύριος αυτός, ο δοτός πρωθυπουργός όπως αποκαλέστηκε, για να τον επισκεφτούν.
Όλοι αυτοί, συν τον κορυφαίο του πολιτεύματος, επί χρόνια όχι μόνο αδιαφορήσαν για τις χιλιάδες αυτοκτονίες των Ελλήνων που οι ίδιοι σαν ηθικοί και όχι μόνο αυτουργοί ευθύνονται, αλλά με τον κυνισμό που τους διακρίνει, εξύψωναν στην πραγματικότητα ένα συνεργάτης τους, όπως είναι ο δοτός πρωθυπουργός, προκαλώντας το κοινό αίσθημα.
Παράλληλα τα… ελληνόφωνα-τουρκοπρεπή κανάλια, αφιέρωναν ώρες ολόκληρες για τον νέο «μαρτύρα» της πατρίδας, ποτέ κοιμάται, ποτέ δέχεται και ποιους, πότε πάει στο…αυτό κλπ
Αλλά ποιος είναι στην πραγματικότητα ο δοτός, το θύμα της τρομοκρατικής επίθεσης. Ένας πρωθυπουργός που κάνεις δεν τον εξέλεξε, αλλά τον έβαλλε το κατοχικό σύστημα να διεκπεραιώσει καλύτερα το έργο του. Ένας δοτός που έλεγε πως μας  «έσωσε» για πάντα, ενώ στην ουσία μας κατέστρεφε ολοκληρωτικά. Ένας δοτός, που το σύστημα τον πλήρωσε πανάκριβα και πριν και μετά. Ένας δοτός, που αδιαφόρησε όπως και οι άλλοι, για την συμφορά που επέφεραν οι ίδιοι στον ελληνικό λαό. Ήταν ένα παράνομος δοτός, την ίδια ώρα που το σύνταγμα γίνονταν κουρελόχαρτο στον βωμό των συνεργατών των κατοχικών δυναστών.
Το καλύτερο θα ήταν μαζί του να μην εμφανίζονταν όλοι αυτοί με τέτοιο προκλητικό τρόπο. Γιατί… στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σχοινί.